Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΜΑΣ!
Η επίδραση της μουσικής στην ψυχολογία μας!
Ένας σημαντικός συγγραφέας της Τέχνης , ο Γουώλτερ Πήτερ, θέλοντας να αναδείξει τη δύναμη της μουσικής έλεγε, εύστοχα, ότι όλες οι τέχνες φιλοδοξούν να συναντήσουν τη μουσική. Πράγματι, είναι τόσο δυναμική η μουσική, γι’ αυτό και η επίδραση στην ψυχολογία του ανθρώπου και κατ’ επέκταση και στον οργανισμό του, είναι μεγάλη.
Πώς καταφέρνει όμως η μουσική κι έχει τέτοια επίδραση; Μέχρι που φτάνουν οι ιδιότητες της μουσικής, σε σχέση με τον ανθρώπινο οργανισμό;
Κάποιες ενδιαφέρουσες πτυχές από τα παραπάνω ερωτήματα έρχεται να προσεγγίσει και να αξιοποιήσει η Μουσικοθεραπεία. Πρόκειται για μία επιστημονική θεραπεία που έχει ως στόχο τη συναισθηματική ανάπτυξη του ανθρώπου, και χρησιμοποιεί ως μέσο της τη μουσική.
Σύμφωνα με την Μουσικοθεραπεύτρια Ντόρα Ψαλτοπούλου: Η μουσική είναι μία ουσιαστικά συναισθηματική εμπειρία… Έχει αποδειχτεί επιστημονικά η ιδιαιτέρως σημαντική επίδρασή της στον άνθρωπο μέσα από το ακουστικό νεύρο που καταλήγει στο μέσο εγκέφαλο και δρα στο συγκινησιακό πεδίο του ανθρώπου.
Συγκεκριμένα, μας πληροφορεί η επιστήμονας, ότι η μουσική χρησιμοποιείται και στην Ιατρική για να ρυθμίσει την αρτηριακή πίεση και την κυκλοφορία του αίματος. Αυτό έχει ως επακόλουθο, μάλιστα, να χαλαρώνει το μυϊκό και νευρικό σύστημα, καθώς και να συμβάλλει στη μείωση φαρμάκων. Οι αλλαγές όμως μπορούν να είναι μόνο πρόσκαιρες στην ψυχοσωματική κατάσταση κι όχι καθολικές.
Η επιστήμη της Μουσικοθεραπείας, ωστόσο, ασχολείται με την επίδραση της μουσικής στον εγκέφαλο και το σώμα του ανθρώπου, πιο διεξοδικά. Βασίζεται στη διαπροσωπική σχέση και δανείζεται τεχνικές και μεθόδους από την κλινική ψυχολογία.
Βασικό μέρος της θεωρίας της είναι ότι η ικανότητα του ανθρώπου για δημιουργία είναι έμφυτη σε όλους, καθώς κι ότι ο άνθρωπος είναι μουσικός. Κατά τη θεραπεία μάλιστα ο θεραπευόμενος (ή «πελάτης», όπως προτιμάται, ως λιγότερο παθητικός όρος) γίνεται ενεργητικός σύντροφος στη θεραπεία. Η αναπνοή, η χροιά της φωνής του, ο ρυθμός των κινήσεών του αποτελούν μουσική, την οποία ο θεραπευτής αντανακλά σε πολυφωνικό όργανο, και καλείται να την εξελίσσει ανάλογα με το στάδιο της θεραπείας. Η μουσική λειτουργεί ως μέσο χαλάρωσης των αντιστάσεων, ανάπτυξης εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο μερών και πρόσβασης στο ασυνείδητο του ανθρώπου.
Άλλοι επιστήμονες του κλάδου, οι Nordoff & Robbins παρατήρησαν ότι σε ορισμένες περιπτώσεις οι πελάτες ταυτίζονται με τραγούδια ή μελωδικά θέματα που έχουν προκύψει στη θεραπεία. Η συνειδητοποίηση και εξωτερίκευση της ταύτισης αυτής αποτελεί μάλιστα σημαντικό στάδιο κατά τη θεραπεία.
Η δημιουργικότητα είναι ένα από τα κλειδιά που μας βοηθούν να καταλάβουμε πώς ορίζεται η βάση της θεραπείας αυτής. Ο άνθρωπος ανακαλύπτει τον εαυτό του, όταν είναι δημιουργικός, και με τη δημιουργικότητα εννοούμε τη χρησιμοποίηση αντικειμένων ή φαινομένων της εξωτερικής πραγματικότητας στην υπηρεσία της εσωτερικής πραγματικότητας, του εαυτού. Είναι η συνάντηση του ονείρου, της φαντασίας, του εσωτερικού εαυτού με τον εξωτερικό κόσμο.
Ή, για να το πάμε λίγο πιο μακριά, τη μουσική δεν τη φέρανε στη γη ούτε οι θεοί, ούτε τα μαγικά πουλιά. Τη δημιούργησε η ανάγκη του ανθρώπου να μπορεί να εκφράζει τα συναισθήματά του, να μπορεί ομαδικά να εξωτερικεύει τη συγκίνησή του και τον ενθουσιασμό του… Η μουσική είναι τόσο παλιά όσο και η γλώσσα. Ουσιαστικά είναι τόσο παλιά όσο και ο άνθρωπος.
Γράφει η Dr Angel,
Αγγελική Κοσκερίδου
Holistic Doctor – Counseling Psychotherapist
Doctor of Naturopathic Medicine
MSc c. Health Psychology
insta: dr_aggelikikoskeridou_official
