Οι συνέπειες που μπορεί να έχει το άγχος της εγκύου στο έμβρυο, έχουν αναλυθεί διεξοδικά από αρκετές έρευνες. Καθόλου τυχαία, οι απλοί άνθρωποι θεωρούν πως η εγκυμονούσα πρέπει να είναι σε κατάσταση ηρεμίας και να αποφεύγει τις εξάρσεις θυμού, το άγχος και τη θλίψη. Αυτού του είδους τα συναισθήματα απελευθερώνουν ορμόνες όπως η κορτιζόλη, που με τη σειρά τους επηρεάζουν το έμβρυο και ευθύνονται για πρόωρους τοκετούς , για γέννηση ελλιποβαρών μωρών, ακόμα και για αποβολές.
Πέραν των αμιγώς σωματικών συνεπειών, το έντονο άγχος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έχει συνδεθεί με προβλήματα συμπεριφοράς και πιο αργή ψυχοκινητική ανάπτυξη για τα βρέφη. Μία νέα έρευνα ήρθε να επεκτείνει τα δυσοίωνα αυτά ευρήματα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως τα παιδιά των γυναικών που έχουν βιώσει σοβαρό άγχος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι 10 φορές πιο πιθανό να αναπτύξουν κάποια διαταραχή προσωπικότητας στην ηλικία των 30 ετών.
Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης, που δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση «British Journal of Psychiatry», έδειξαν ότι ακόμη και το μέτριας έντασης στρες έχει επιπτώσεις στην ανάπτυξη του παιδιού.
Στην έρευνα έλαβαν μέρος πάνω από 3.600 έγκυες γυναίκες από το Ελσίνκι της Φιλανδίας οι οποίες ρωτήθηκαν για τα επίπεδα άγχους τους (αξιοσημείωτο άγχος, κάποιο άγχος, καθόλου άγχος). Στη συνέχεια τα παιδιά τους , που είχαν γεννηθεί μεταξύ 1975 και 1976, έγιναν αντικείμενο παρακολούθησης.
Οι ερευνητές επιχείρησαν να εξετάσουν αποκλειστικά την επίδραση του άγχους αποκλείοντας άλλους παράγοντες όπως το ψυχιατρικό ιστορικό των εγκύων, το κάπνισμα και την κατάθλιψη. Όταν αυτά τα παιδιά έγιναν 30 ετών, διερευνήθηκε η ύπαρξη διάγνωσης για κάποια διαταραχή προσωπικότητας. Βρέθηκαν 40 διαγνώσεις και όλες ήταν περιπτώσεις σοβαρών διαταραχών, ενώ για την αντιμετώπιση ορισμένων από αυτές είχε κριθεί απαραίτητη η νοσηλεία.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η παρατεταμένη έκθεση σε υψηλά επίπεδα άγχους κατά την εγκυμοσύνη, μπορεί να έχει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στα παιδιά. Συγκεκριμένα, τα παιδιά που εκτέθηκαν σε σοβαρό άγχος ήταν 9,53 φορές πιο πιθανό να εμφανίσουν κάποια διαταραχή προσωπικότητας σε σχέση με τα παιδιά που δεν είχαν εκτεθεί σε αυτό.
Παράλληλα τα παιδιά που βίωσαν μέτρια επίπεδα άγχους είχαν τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες εμφάνισης κάποιας διαταραχής προσωπικότητας.
Εντελώς συνοπτικά, μιας και δεν είναι αυτός ο σκοπός του συγκεκριμένου άρθρου, μία καλή τακτική για τη μείωση του άγχους είναι η έγκυος να συζητάει τις ανησυχίες της, να αναβάλει πράγματα που δεν επείγουν, να κάνει δραστηριότητες που την χαλαρώνουν, να προστρέχει σε τεχνικές χαλάρωσης όπως ο διαλογισμός. Σε ένα άλλο άρθρο μας, όμως, θα σας παρουσιάσουμε συγκεκριμένες τεχνικές χαλάρωσης για εγκύους και χρήσιμες συμβουλές.
Γράφει η Dr Angel,
Αγγελική Κοσκερίδου
Holistic Doctor – Counseling Psychotherapist
Doctor of Naturopathic Medicine
MSc Health Psychology